Malgorarzta Sajkiewicz Kret


	*Małgorzata Sajkiewicz - Kręt*
		Ja GŁUPIEC proszę Cię MAMUSIU NADZIEJO zaopiekuj się mną


			Barwy nadziei Złote liście, za (szpitalnym) oknem, jak promyki nadziei – rozdają ciepłe całusy. Ten na dzień dobry wiatrem, z uleciał już goniąc wędrowne ptaki…
	Słowo Tylko pięć liter - a tyle znaczeń…: Odłamek lustra Królowej Śniegu. Ciepły i miękki pled - gdy zimno i pusto. Pocałunek Judasza. Koło ratunkowe dla tonącego. Syreni śpiew. Kompas - w podróży we mgle. Ostrze zadające, nie gojące się, rany. Plaster na zranioną duszę. I to jedno, najpiękniejsze - jak okruch tęczy. Wystarczy tylko, otworzyć klatkę naszych lęków i zranień. (13.05.07)
			Bez odpowiedzi… Nie można żyć dniem wczorajszym. Jeśli nie żyjesz dziś - i nie walczysz o jutro - wczoraj zabija. A co – jeśli wczoraj było za wcześnie…? Dziś jest za późno… A jutro…? Co - jeśli Ktoś tak potrzebny - nie może stać się niezbędny? Jak doświadczyć cudu zapomnienia - skoro moja wypielęgnowana niewiara, nie umie powiedzieć - Amen?



	Dobranoc		Niezniszczalne		Okno


Czym jest wolność …? Wszyscy jesteśmy zniewoleni przez uczucia, pozory uczuć, pozory pozorów uczuć. Wolność – to odwaga zamknięcia drzwi, za którymi śpią nasze oswojone upiory. Nikt nie może nam jej dać. Ona jest w nas - i to ona oddaje nam to, co zgubiliśmy po drodze… Czasem jednak, czyni nas swoimi niewolnikami.
		Dobrze, że jesteś… Ciepło Twoich oczu, usypia moje upiory. Dobrze, że jesteś… Twój uśmiech - to światełko na końcu labiryntu. Dobrze, że jesteś… Dotyk Twojej dłoni, nadaje światu właściwe proporcje. Dobrze, że jesteś… Twoja bliskość, przywraca mi siebie. Dobrze, że jesteś… Ale, czy jesteś…?
Dwie strony tęczy… Jak poskładać pogruchotany sens? Jak odnaleźć siebie na końcu drogi przysypanej marzeniami, które - niczym tęczowe motyle - ulatują za horyzont? Jak uchwycić tę tęczę, zanim rozpłynie się w nicość? Jak uwierzyć, że po drugiej stronie jest tylko, nie dająca się niczym wypełnić, pustka? Gdzie znaleźć barwy, żeby namalować ją od nowa? Przecież nie można żyć bez tęczy!



	Okruchy tęczy		Płynne złoto		Pochwycone w biegu


Jałmużna Srebrna moneta, jedna z tych trzydziestu, rzucona Tobie bezdomnemu, Tobie małemu żebrakowi, Tobie kalece, Tobie bezradnej staruszce, I ta myśl – „Panie dobrze, że nie jestem jak Ci…” A Ty zdradzany, Ty osądzany i wyszydzany, Ty biczowany, Ty krzyżowany, wciąż cierpliwe czekasz na naszą Miiłość…
		Maraton Wciąż wędrujemy w czasie i przestrzeni. Przebijamy mury, własnej i cudzej, słabości i egoizmu. Potykamy się o kamienie obojętności, niedomówień, niezrozumienia. Im bliżej mety, tym częściej pojawia się pytanie:- Czy można pokonać dystans mierzony milczeniem…?
Miły mój Ukryj mnie w swoich ramionach. Niech rytm Twojego serca zagłuszy mój strach. Nie pozwól mi uciec! Zabierz mnie na łąki pełne kwiatów, których zapach otuli nas mgłą zapomnienia - a Twoje dłonie podarują mi lekkość motyli. Zaprowadź mnie na drugą stronę tęczy - gdzie płyną, już tylko, zy szczęścia. Naucz mnie łez szczęścia. Naucz mnie słów szczęścia. Naucz mnie śmiechu szczęścia. Naucz mnie szczęścia…
		Panie Odbierz mi ostrość widzenia - abym nie musiała nakładać maski &#lepca. Obdaruj mnie naiwnością - abym nie musiała nakładać maski głupca. Albo raczej uczyń mnie lepszą - i naucz patrzeć tak, żeby żadna maska nie była mi już potrzebna. Patrzeć tak - abym nie czuła się winna konieczności ich noszenia.



	Światło w tunelu		Wieczorne nastroje


	Sen Sen – cierpliwy strażnik niebieskich migdałów i tęczowych motyli. Pomaga odpocząć zmęczonym powiekom – by mogło dziać się niemożliwe. Odchodzi dyskretnie, ustępując temu- co nieuniknione. Jak cichutką obietnicę – pozostawia nadzieję, że śnić można również na jawie…