Konkursy organizowane przez TPSP w 2021r

19.01.2021 Konkurs obrazów i rzeźb na temat: „Papie ż Jan Paweł II” – online fb

I miejsce - – Jadwiga Kotlarz za obraz pt.”W hołdzie Janowi Pawłowi II”

1.02.2021 Konkurs na wiersz inspirowany Janem Pawłem II – online fb

I miejsce - Marianna Włóka wiersz „Święty Jan Paweł II”

II miejsce - Lidia Jędrocha – Kubicka „Ukojenie”

III – miejsce - Elżbieta Janota – „Święty za życia”

11.02.2021 Konkurs na Walentynkowy wiersz o miłości – onlie fb

I miejsce - Elżbieta Janota – „ Dziękuję kochanie”

II miejsce - Elżbieta Janota – „ Wyznanie miłości”

III miejsce - –Wiesława Juchnowska – „Miłość – czym jest”

III miejsce - Lena Ciaś –„Rowery”

21.02.2021 Konkurs na obraz o tematyce zimowej (rozstrzygnięcie 28.02.2021) – online –fb

I miejsce - Fabiola Mikler – „ Las w bieli”

II miejsce - Bronisława Ryś – „ Zima w górach”

III miejsce - Jadwiga Kotlarz – „Zima”

1.03.2021 Konkurs na wiersz o kobiecie (rozstrzygnięcie 10.03.2021)- online -fb

I miejsce - Elżbieta Janota za wiersz pt."Taniec"

II miejsce - Małgorzata Guz za wiersz "Spracowana kobieta"

III miejsce - Anna Maria Modrzejewska za wiersz "XXX"

11.03.2021 Konkurs plastyczny. Temat "Kobiety"(rozstrzygnięcie 20.03.2021)- online-fb

I miejsce - Jolanta Rak za obraz "Romeo i Julia"

II miejsce - Anna Maria Modrzejewska "Uśmiech Agnieszki"

III miejsce - Jolanta Rak "Romantyczni kochankowie"

22.03.2021 Konkurs plastyczny. Paschalny Jezus męk- śmierć - zmartwychwstanie"
(rozstrzygnięcie 30.03.2021r, max 3 prace) - online-fb

I miejsce - Jerzy Korczak Sadłocha za obraz "VERAIKON"

II miejsce - Jadwiga Kotlarz obraz "Ostatnia wieczerza"

III miejsce - Jadwiga Kotlarz za obraz "Ukrzyżowanie Pana Jezusa"

01.04.2021r Konkurs na wiersz inspirowany Świętami Wielkanocnymi
(rozstrzygnięcie 10.04.2021) -online-fb

I miejsce - Elżbieta Janota wiersz "Tajemnica zmartwychstania"

II miejsce - Lidia Jędrocha za wiersz "Oczekiwanie"

III miejsce - Marianna Włóka z wiersz "Droga"

12.04.2021r Konkurs plastyczny "Wiosenne przebudzenie"
(rozstrzgnięcie 24.04.2021)- online-fb

I miejsce - Janusz Wiśniewski obraz"Tatrzańskie krokusy"

II miejsce - Jadwiga Kotlarz za obraz "Zwiastuny wiosennej miłości"

III miejsce - Marianna Włóka za obraz "Wiosenna radość"

Nasz członek Ryszard Rumas napisał piosenki o koronawirusie,
którą znajdziemy pod linkami:

1. Czas koronowirusa 1

2. Czas koronowirusa 2

3. Czas koronowirusa 3

Zyty Trych

Drogowskaz

Taki czas…w tym totalnie skażonym wirusem kraju
Nawet przy świątecznym stole
Wszyscy przeciwko wszystkim
Idą niemal na noże!
Za Smoleńsk! Za Katyń!
Gremialnie głęboko zranieni
Bo każdy w tej sprawie
Jedynie słuszne ma zdanie
Więc lecą jak kartacze, słowa nabrzmiałe
Wprost między oczy swojej wspólnoty
… A tu święta niedziela Bożego Miłosierdzia
Do tego udział w wyborach
To dopiero afera. Bojkotują tych co u władzy
I tych co o władzy marzą…
Jest jeszcze in vitro i gender
Wzmocnione flanki excomuniki
Istna polska wieża Babel!
Tylko schodów do nieba nie ma
… A tu święta niedziela Bożego Miłosierdzia
Coś pomoże?
Bo grzmi ja POKÓJ WAM
Ale póki oczy wasze nie zobaczą
I nie dotkniemy palcem
Nie uwierzymy

19.04.2020r

Trzcina na wietrze

W tym epidemiologicznie globalnym świecie
Ugnębiony klaustrofobicznie współczesny homo sapiens
Wyizolowany z codzienności przeżywa swoje trudne dni
W ogromnym zalęknieniu. A jak to długo potrwa?
Nic nie może przecież wiecznie trwać
Więc i pandemia minie. Ale czy będziemy jeszcze umieli
Razem iść tą drogą ku zmienionej przyszłości?
Czy tylko z daleka… obok siebie
Bo na tym świecie nic już nie będzie takie samo
Wiara, tradycja, miłość, a nawet igrzyska…
A już się nam wydawało
Że wsjegda budjet słonce
Budjet mama, budu ja.
A to tylko hiobowe rozżalenie
Że trzciną nadłamaną jesteśmy na wietrze.

31.03.2020 Kielce

Prośba

Niebo i ziemia wyciszone
Tylko ptaki zdziwione
Śpiewają Panu Allejuja
Przyroda z martwych powstaje
Nadzieją przywraca życie
Człowiek korona-wirusem ograniczony
Chroni się w swoim
Zaciszu domowym
W szpitalach za sprawą „Aniołów”
Ludzie odnajdują wolność i zdrowie

Chryste Zmartwychwstały!

Prosimy chroń ludzkość
Od choroby nieznanej
Przywróć życie, które nam dałeś.

Elżbieta Janota

Czas próby

Nadszedł czas refleksji,
modlitwy, nawrócenia
po czasie bezkarności
przekraczania granic
ludzkiej przyzwoitości.
Świat zaatakował
niewidzialny wróg
niosący chorobę, śmierć
budzący w ludziach lęk.
Koronawirus wyszedł z Chin,
zaatakował naszą planetę.
Zmienił rzeczywistość
w katastroficzny film.
Ukazał kruchość ludzkiego życia.
Przypomniał człowiekowi,
że nie jest panem świata.
Czas pandemii to dla nas
wielka lekcja pokory
ale i mobilizacji siły,
by nieść pomoc bliźniemu.
To ogólnoświatowe rekolekcje
przed Świętem Zmartwychwstania
przeżywane w domach z rodziną
przed ekranem telewizorów.
Przewodniczy im papież Franciszek
na pustym placu Św. Piotra
modląc się samotnie
przed Krucyfiksem
i obrazem Matki Boskiej.
Po pandemii koronawirusa
świat się zmieni, czy na lepsze?
Czy postawi Boga
na pierwszym miejscu?

Wiosna 2020

Takiej wiosny nikt nie pamięta
o takiej wiośnie nigdy nie było mowy
a teraz...wirus koronę cierniową
wciska ludziom na głowy

Zamiast wiosennych kwiatów
o których każdy marzył
tylko białe postacie szpitalników
krążą jak widma bez twarzy

Próżno szukać uśmiechu
i czułego dotyku
tylko rutynowe gesty rąk w rękawicach
wyczerpanych pracą medyków

Nadzieja zrywa się do lotu jak ptak
choć nad ludźmi zawisły czarne chmury
myślisz,czy jeszcze kiedyś...
ktoś cię przytuli?

Miasto jak wymarłe, puste ulice i skwery
na dobre wieści próżno czekać
wszędzie tylko strach
a ludzie mijają się z daleka
W eterze msze i modlitwy
za zamkniętymi drzwiami
i wołanie...Boże, zaopiekuj się nami

Ballada na 2020 rok

Świat stanął w miejscu
grozą powiało
i gdzie jest człowiek?
i co się z nim stało?

I nie ma tłumu
nie ma pośpiechu
pusto i głucho-
nie słychać śmiechu;
bez gwaru place,
parki, ulice
gdzieniegdzie postać (ptaków nie liczę)
-przykryte twarze, jak poranione
nic nie pytają, jakieś zmienione
pędzą donikąd
nie zatrzymują,
nie rozmawiają
i nie kupują.

Grozą powiało
zabrakło celów,
nowych zabiegów
wysiłków wielu;
przestały działać
władze, urzędy,
przestały cieszyć,
osiągać względy-
pełne portfele,
czubate brzuchy,
duże wygrane,
ciepłe poduchy…

Stop- rzekła Ziemia: nie tędy droga
natura Matka- bo ona woła:
drzewa i ptaki
zwierzyna cała
inne stworzenia
bakteria mała
-też mają prawo do zaistnienia,
ekosystemu niech nikt nie zmienia.
Zostawmy dla nich miejsce na Ziemi
bądźmy panami oświeconymi- inaczej
nasza pazerność, pycha
zniszczy nas samych
-gdy nie posłuchasz
Matki Ziemi.

POLONOWIRUS

Najgroźniejszą zarazą dla świata, wielokrotni
w swej potworności przekraczającą koronawirusa jest polonowirus.
Zaraza istnieje od kilkuset lat a dotyczy tylko jednego państwa -Polski.
Polonowirusem nie można się zarazić od drugiej osoby,
gdyż jest to choroba wrodzona i zazwyczaj dziedziczna. Na tą
dolegliwość nie było i nie będzie żadnego lekarstwa. To choroba
nieuleczalna. Atakuje dożywotnio mózg i zachowanie się człowieka.
Charakteryzuje się tym, że człowiek przez całe życie nie jest
w stanie racjonalnie myśleć lub zachować się w określonej sytuacji.
Osobnik chory na polonowirusa jest bardzo niebezpieczny dla
cywilizowanych społeczeństw. Nie odróżniając co jest kulturą
a barbarzyństwem, dobrem a złem, ze szczególną tępotą umysłową
może dopuszczać się zdziczeniem do norm cywilizowanych lub człowieka posiadającego cechy człowieczeństwa. Wykształcenie chorego na polonowirusa nie ma żadnego znaczenia. Tępota umysłowa nie ulega osłabieniu niezależnie od tytułów naukowych. Co najgorsze, choroba wyzwala u człowieka chęć czynienia barbarzyństwa, okrucieństwa, zaniku wszelkich norm moralnych w stosunku do ludzi, zwierząt i przyrody. Do tego dochodzi chamstwo, gdzie chory nie zdaje sobie sprawy, że to chamstwo, a w/g niego zwyczajne normy zachowania.
Oto kilka przykładów objawów postępowania ludzi chorych na
polonowirusa.

Kierowca wjeżdża na przejazd kolejowy,który nie jest strzeżony.
Ma tylko widoczne odpowiednie oznakowania drogowe.
Kierowca dotknięty tą chorobą ignoruje te znaki. Wjeżdża
pod pociąg. Ginie na miejscu. Choroba wyłączyła jego zachowanie
ostrożności.

Obywatel zarażony koronawirusem,a jednocześnie od urodzenia
zarażony polonowirusem, objęty kwarantanną, wychodzi na ulice
i do innych miejsc publicznych zarażając tą pierwszą chorobą wiele osób.

Lekarka z koronawirusem i polonowirusem przyjmuje pacjentów
zarażając ich koronawirusem. Ze względu na duże otępienie umysłowe, nie jest w stanie wytłumaczyć swojego zachowania.

Kierowca z polonowirusem wzmocnionym narkotykami,
zabija 6 osób. Na pytanie śledczych, czy czuje się winny odpowiada -
i co z tego?

Rodzice chorzy na polonowirusa do tego jeszcze bardziej osłabieni umysłowo wódką, przebywjąc w domu nie widzą, że ich dzieci chodzą po parapecie i spadają z 10 piętra. Później dziwią się, dlaczego spadli.

Matka morduje swoje dziecko, a później wyjeżdża do innego kraju na wczasy,
by się odprężyć po tym zdarzeniu. Przed kamerami telewizyjnymi może
jeszcze rozpaczać i apelować do policji i społeczeństwa, by odnaleziono
jej porwane dziecko.

Drektorka biura chora na polonowirusa znęca się moralnie ze szczególnym
okrucieństwem nad pracownikiem, by ten w ostateczności popełnił samobójstwo. Dyrektorka twierdzi, że jest to jej sukces zawodowy. Jej przełożeni także dotknięci tą chorobą popierają jej awans do ministerstwa.

Zwyrodniały ojciec lub konkubent rąbie siekierą na kawałki kilkuletnie dziecko. Sędzia twierdzi, że to nieszczęśliwy wypadek. Sprawca jest uniewinniony i może popełniać dalsze ohydne czyny.

Młody kierowca bez prawa jazdy, zarażony polonowirusem wzmocnionym wódką, z dużą szybkością wjeżdża samochodem w tłum zabijając kilka osób.
Sąd zabiera mu prawo jazdy, którego nigdy nie posiadał.

To tylko kilka przykładów pandemii krajowej
objętej polonowirusem niezależnie od pór roku czy ustrojów
społecznych. Jest to choroba, której końca nie widać. Występuje
u ludzi niezależnie od ich funkcji i stanowisk w administracji
publicznej różnego szczebla. Kiedy to się skończy? - szkoda gadać.

Czas pandemii

Zatrzymało się wszystko, spowolniło, uśpiło.
Wymarłe ulice, puste niebo nad nami,
szyny bez pojazdów, szkoły bez dzieci,
stopnie schodów prowadzące donikąd.
Wystygłe knajpy, tępe brzytwy u fryzjerów,
smutne manekiny w oknach sklepów.
Śpi całe miasto.
Usnęły książki w bibliotekach,
zamknięte parki na cztery spusty,
ludzie zaryglowani w swoich domach.
Tylko przyroda zakazów nie uznaje,
tu niewidzialny wróg nie wkroczył.
Ptaki gniazda wiją w zaroślach,
drzewa gęstym kwiatem obsypane,
codziennie ta sama gwiazda wschodzi.
Zaraza na całym świecie
jedynie człowieka zniewoliła
i śmiertelnie go za nos wodzi.

Niebezpieczny czas

Wyjeżdżam z ostrego zakrętu.
Łzy już nie płyną,
Słowa uwięzły
Na zawsze w gardle.
Im bliżej drugi brzeg
Tym mniej pokory
I zgody na cierpienie.

Nie liczę na ludzką życzliwość
Nawet w tej katastroficznej chwili,
Gdy toniemy w otchłani zakażeń
Przez koronawirusa.

Jeden promień słońca,
Który dla mnie zaświecił
Nie zbawi całego Świata.
Czy pozostaje tylko
Jedynie nieśmiertelność
Dana przez samego Boga?